Foto: Jan Maassen Fotografie
Tekst: Stichting Oud Uithoorn/De Kwakel

Dit fort dateert uit 1906. Het is met het bungalowpark omheen particulier eigendom sinds 1971. Toen werd ook de genieloods uit 1907 rigoureus verbouwd tot een zestal woningen.  De fortwachterswoning uit 1896 werd betrokken door Wim Verlaan jr., zoon van de eigenaar van het fort en het terrein. De woning werd bij de bouw van het fort bewoond door de militaire opzichter P. Kranendonk die belast was met de aanleg van het aardwerk van het fort. Na oplevering van de infanteriepost in 1897 werd hij overgeplaatst en stond de woning leeg totdat eerste luitenant W.H. Cool in 1905 kwam. Na diens vertrek in oktober 1906 kwam Arie de Haan er te wonen (1907-1909) gevolgd door Hermanus Winters met zijn gezin, die in 1924 verhuisde naar respectievelijk Fort aan de Drecht en Fort bij Uithoorn. Jan Roosloot woonde er van december 1924 tot december 1934. Hij verhuisde naar een burgermanswoning aan het Zijdelveld. Marinus Pijl was van januari 1935 tot maart 1945 fortwachter. Frans van den Hoven bewoonde de woning vanaf juni 1945 tot 1971.

Het fort kent een extra batterij in de frontwal ter dekking van de ‘rijweg naar Vrouwenakker’ (Drechtdijk). De vloer van het fort ligt 35 cm boven Amsterdams Peil, opdat het nooit onder water zou komen te staan. De bezetting was berekend op 199 man. Het fort had een eigen watervoorziening en verlichting geschiedde door olielampen in beveiligde nissen. Op de hoeken van de frontwal staan twee door de Duitsers in de oorlog opgeblazen gebouwtjes, om de pantserstalen hefkoepels te kunnen roven; de bewapening onder de geschutskoepeltjes, die met een contragewicht omhoog en omlaag konden worden bewogen, bestond uit 5,7 cm snelvuurkanonnen. Het fort werd gebouwd door aannemer B.W. Blecourt uit Nijmegen en vermeldenswaard is van W.H. Cool daar fotografisch verslag van deed, waardoor er een unieke collectie van foto’s van een zo geheime activiteit als bouwen van een Stellingfort bestaat.

In 1996 werd de Stelling van Amsterdam en al haar onderdelen door Unesco op de Werelderfgoedlijst geplaatst.